Polska

„Polska powinna szybko podnieść stopy procentowe z rekordowo niskiego poziomu, aby powstrzymać rosnącą inflację” twierdzi Eugeniusz Gatnar. Eugeniusz Gatnar, członek 10-osobowej Rady Polityki Pieniężnej, powiedział, że bank powinien przestać martwić się jedynie o wzrost gospodarczy i powrócić do swojego podstawowego celu, jakim jest stabilność cen. Gatnar zaleca podwyżkę w przyszłym miesiącu o 10 – 15 punktów bazowych.

„RPP nie może już dłużej biernie patrzeć na rosnące ceny” powiedział Gatnar w wywiadzie. „Normalizacja nie oznacza jedynie powrotu do wyższych stóp, ale ma dać wyraźny sygnał, że uwaga rady przenosi się z produktu krajowego brutto na inflację” dodał.

   

Gatnar jest głosem mniejszości w RPP, gdzie dominuje apel Adama Glapińskiego o niskie stopy procentowe do połowy 2022 r., aby wzmocnić ożywienie gospodarcze. Czechy również wyrażają obawy o rosnące ceny i rozważają podwyżkę stóp w nadchodzących miesiącach. Jak na razie gospodarka Polski jest dla banku centralnego ważniejsza niż wszystko inne. Inflacja w Polsce wzrosła do rocznego maksimum, przekraczając górną granicę docelowego przedziału 1,5% -3,5%. Według Gatnara, który dostrzega różne czynniki, inflacja prawdopodobnie będzie nadal przyspieszać i może osiągnąć w czerwcu 5%.

Czynniki wpływające na wzrosty cen

• Szczepionki pomagają w ożywieniu gospodarki
• Ogromne wsparcie fiskalne ze strony rządu, które wkrótce zostanie powiększone o miliardy euro unijnych środków stymulacyjnych
• Wyższe ceny usług, ponieważ firmy będą próbować zrekompensować okresy blokad
• Presja płacowa w warunkach niskiego bezrobocia
• Początek ożywienia konsumentów po miesiącach ograniczeń w handlu detalicznym

Zdaniem Gatnara istnieją już wystarczające dowody na to, że gospodarka wróciła na ścieżkę wzrostu, a bank centralny powinien podnieść tegoroczną prognozę inflacji z 4,2%.

„Warto pamiętać, że gdy Polacy zostaną powitani rosnącymi cenami po powrocie do codziennych zakupów, inflacja będzie ważniejsza niż ekspansja gospodarcza” powiedział Gatnar. Aby utrzymać wsparcie dla wzrostu gospodarczego, Gatnar zaleca kontynuację luzowania ilościowego po pierwszej podwyżce stóp – w przeciwieństwie do Glapińskiego – do czasu, gdy zaczną napływać unijne pieniądze stymulacyjne.

 

Wielka Brytania

W przyszłym miesiącu mija piąta rocznica decyzji Wielkiej Brytanii o opuszczeniu Unii Europejskiej. W tym momencie, po początkowym uderzeniu, które było gorsze niż przewidywali zwolennicy Brexitu, a następnie po czterech latach chaosu politycznego, który wstrząsnął krajem do fundamentów, szkody wyglądają na mniejsze niż przewidywali sceptycy Brexitu. Noc w czerwcu 2016 r. przyniosła największy spadek, jaki jakakolwiek główna waluta doświadczyła w warunkach swobodnego kursu walutowego. Przez większość okresu po Brexicie – z wyjątkiem drugiej połowy 2017 r., kiedy dolar osłabił się podczas pierwszego roku prezydentury Donalda Trumpa – rynki walutowe czuły się dobrze z tą dużą dewaluacją. Funt rzadko wzrastał powyżej punktu, w którym zatrzymał się w dniu wyniku referendum. Ale teraz zaczyna się to zmieniać. W stosunku do dolara funt jest najsilniejszy od początku 2018 r. i zbliża się do szczytu w stosunku do euro po Brexicie.

     

Wielka Brytania poradziła sobie z wprowadzeniem szczepionki Covid-19 lepiej niż jakakolwiek inna wiodąca gospodarka. Inne kraje europejskie zaczynają dopiero teraz nadrabiać zaległości, ale Wielka Brytania powinna wyprzedzić inne gospodarki o kilka miesięcy w wyjściu z pandemii, co pokazuje poniższy wykres z Natwest Markets.

   

To z pewnością pomoże w utrzymaniu wartości funta. Co więcej, Bank Anglii ogłosił, że zaczyna ograniczać zakupy aktywów rozpoczęte w zeszłym roku, aby pomóc gospodarce. Robi to przed Rezerwą Federalną, która wciąż nie mówi o rozmowie o stopniowym ograniczaniu, oraz Europejskim Bankiem Centralnym, którego program skupu aktywów jest obecnie znacznie bardziej agresywny.

   

BOE może wycofać bodziec wcześniej niż Fed, ponieważ zatrudnienie w Wielkiej Brytanii odrobiło znacznie więcej strat od początku pandemii niż Stany Zjednoczone. To samo dotyczy Kanady, której bank centralny również jest teraz w klubie zwycięzców, jak pokazuje wykres z BCA Research Inc.

 

Prawdopodobnie wyniki zatrudnienia w UE i Wielkiej Brytanii wspierają ich politykę płacenia firmom za utrzymanie pracowników na stanowiskach pracy, w przeciwieństwie do amerykańskiego podejścia polegającego na oferowaniu hojnych świadczeń zwolnionym. Wydaje się, że utrzymanie więzi między pracownikiem, a firmą znacznie ułatwiło przywrócenie poziomu zatrudnienia w ciągu ostatnich kilku miesięcy. Kolejny argument przemawiający za Wielką Brytanią pochodzi z jej względnej stabilności politycznej. W Stanach Zjednoczonych prezydent Biden jest zależny od większości w Senacie. Z kolei w Wielkiej Brytanii sprzyjający rynkowi konserwatywny rząd ma wygodną większość w parlamencie, co daje mu dużą swobodę działania. Nie musi przeprowadzać kolejnych wyborów do 2024 r.

   

Po latach chaosu spowodowanego przez Brexit, a następnie katastrofalnym początku próby poradzenia sobie z pandemią, polityka nagle wydaje się być powodem do faworyzowania aktywów Wielkiej Brytanii, a nie do ich unikania. To zachęcające, ponieważ akcje w Wielkiej Brytanii wyglądają na tanie w porównaniu z resztą świata. Specyficzna mieszanka dużych spółek notowanych w Wielkiej Brytanii, z dużymi udziałami banków, spółek surowcowych i głównych spółek naftowych oraz praktycznie brakiem technologii, oznacza, że ​​brytyjska giełda jest znacznie tańsza niż reszta świata.

   

Dodatkowo dane pokazują, że brytyjskie gospodarstwa domowe mają oszczędności w wysokości 140 miliardów funtów. Wygląda więc na to, że Wielka Brytania będzie doskonałym przykładem do sprawdzenia, czy ponowne otwarcie gospodarki doprowadzi do szaleństwa konsumentów. Blokady w Wielkiej Brytanii w ciągu ostatnich 15 miesięcy sugerują, że sprzedaż detaliczna może w znaczący sposób się ożywić. Obecna blokada jest niezwykle restrykcyjna, ponieważ rząd usilnie stara się uniknąć konieczności ponownego nakładania ograniczeń. Tymczasem BOE nadal nie wydaje się znacząco podnosić stóp procentowych, nawet jeśli wycofa bodziec w postaci zakupów aktywów. Według Capital Economics, która przewiduje praktycznie zerowe stopy procentowe przez kolejne lata rynek zmniejszył swoje oczekiwania po ostatnim spotkaniu BOE i obecnie widzi stopy nadal poniżej 1% nawet do pięciu lat.

     

 

Miedź

Ceny materiałów przemysłowych, od miedzi po rudę żelaza spadają, ponieważ Chiny podejmują wysiłki, aby ostudzić gwałtowny wzrost cen towarów, który wzbudza obawy o globalny wzrost inflacji. Kontrakty terminowe na rudę żelaza spadły w Singapurze aż o 11%. W ostatnich dniach metale nieszlachetne również znalazły się pod presją, a miedź spadła o 4,7% z rekordowego poziomu. Gwałtowny skok cen konsumenckich w USA wywołał również obawy na rynkach finansowych, że rosnąca inflacja zahamuje globalne ożywienie i zmusi Rezerwę Federalną do zacieśnienia polityki wcześniej niż sądzono.

   

Ruda miedzi i żelaza były jednymi z największych zwycięzców w całorocznym wzroście cen surowców, ponieważ Covid-19 spowolnił podaż, podczas gdy środki stymulacyjne wspierały gospodarki i wywołały wzrost popytu, szczególnie w Chinach. Warto mieć na uwadze, że na rynkach fizycznych mogą pojawić się oznaki zmniejszenia krótkoterminowych dostaw i osłabienia popytu.

„Miedź będzie nadal sprzedawana po bardzo dobrej cenie, ale myślę, że metal ten znajdzie się pod presją” powiedział Colin Hamilton, dyrektor zarządzający ds. badań towarowych w BMO Capital Markets. „Obserwujemy nadchodzące przeciwne wiatry” dodał.

 

Chiny

Rosnące koszty towarów dla przemysłu i gospodarstw domowych stanowią zagrożenie dla wzrostu gospodarczego Chin i siły nabywczej ich obywateli. W miarę jak rosną ceny wszystkiego, od miedzi i stali używanej w budownictwie, przez węgiel, który ogrzewa domy i zasila fabryki, po kukurydzę, która karmi zwierzęta, Pekin wydaje się mieć ograniczone środki, aby kontrolować wzrost cen. Odpowiedź komplikuje kilka czynników, w tym polityka dotycząca zanieczyszczenia i importu, która jedynie zaostrzyła ograniczenia w dostawach. Pekin nałożył ograniczenia produkcji metali, takich jak stal i aluminium, aby zmniejszyć emisje w ramach zobowiązania prezydenta Xi Jinpinga do zapewnienia gospodarki neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla do 2060 roku.

   

Co więcej, największy na świecie konsument towarów jest zmuszony konkurować o materiały w momencie, gdy gospodarki wychodzą z pandemii, napędzane przez potężne bodźce rządowe, szczególnie w USA. To może tylko osłabić chińskie wysiłki w celu powstrzymania innych rynków. Wysiłki mające na celu zwiększenie dostaw energii zostały zakłócone przez napięcia dyplomatyczne z Canberra. Chiny zakazały importu australijskiego węgla, jednego z wielu ograniczeń nałożonych na szereg towarów, od jęczmienia po wino. Co najmniej dwóm mniejszym chińskim importerom gazu powiedziano, aby unikali kupowania dodatkowego gazu z Australii z dostawą w ciągu następnego roku.

 

 

 

 

   

 

   

Dzisiejszy raport napisał

Marcin Kocoń Infoinwestor Team

Dziękujemy Marcinie 🙂