Fale Korygujące – czyli najtrudniejsza rzecz w Teorii Fal
Dzisiejszy artykuł jest naturalnym następstwem i kontybuacją ostatnich publikacji. wprowadzeniu do Teorii Fal i przedstawieniu zasad budowania i czytania fal impulsowych, czas na jeden z trudniejszych elementów teorii czyli Fale Korekcyjne.
Duży nacisk w analizach kładziemy na wychwycenie na wykresach formacji korekt oraz znalezienie odpowiedniego punktu do zajęcia pozycji…
Tak, aby w optymalnym miejscu dołączyć się do panującego trendu głównego. Strategia to opiera się na połączeniu technik traderskich z narzędziami pokazującymi obecny układ trendowy (średnie, momentum, fale Elliota) oraz elementami zniesień i projekcji cenowych opartych o Liczby Fibonnaciego. Szeroki zakres omawianego materiału można znaleźć w książce Roberta Minera ” Strategie inwestycyjne o wysokim prawdopodobieństwie sukcesu”.
Fale korygujące to ruchy rynku w przeciwnym kierunku do trendu wyższego rzędu. Korekty kształtują się z wielkim trudem, gdyż opór trendu głównego sprawia, że fale korygujące nie mogą rozwinąć się w pełne pięciofalowe struktury charakterystyczne dla impulsów. W trakcie powstawania korekt dochodzi wzmożonych zmagań pomiędzy popytem a podażą. Fale korygujące są przez to trudniejsze do rozpoznania niż fale impulsu. Rozpoznac je można po zachodzeniu na siebie fal tworzących struktury korekcyjne, z angielskiego “overlapping”.
Najważniejsza reguła teorii fal dotycząca fal korygujących, mówi, że jedynie fale impulsu mogą posiadać strukturę pięciofalową. Z zasady tej wynika, że jeżeli w trakcie ruchu korygującego na rynku powstanie struktura pięciofalowa, oznacza to, że korekta nie jest jeszcze zakończona, a powstała jedynie jej cześć. Innymi słowy według fale korygujące nigdy nie mają pięciofalowej struktury.
Korekty można podzielić na kilka kategorii:
- Zygzaki 5-3-5,
- Korekty płaskie 3-3-5,
- Korekty pędzące 3-3-5,
- Korekty nieregularne 3-3-5,
- Trójkąty 3-3-3-3-3 (zwyżkujący, zniżkujący, zwężający, rozszerzający),
- Podwójne i potrójne trójki,
Z uwagi, że dwie ostatnie pozycje sprawiają największe trudności na znalezienie odpowiedniego miejsca do zajecia pozycji i tak naprawdę ich oznaczenia często są przykładem “rozważań akademickich”, pominę ich omawianie. Poza tym, dopiero kiedy są w pełni ukształtowane (kurs wychodzi poza zakres ich zmienności), wiadomo że jest skończona. Dlatego najlepsze rozwiązanie – to zagranie na wybicie z ich zmienności. Tak wiec, najważniejsze w tradingu jest poznanie czterech pierwszych pozycji.
Istnieje metoda, która pozwala stwierdzić, że korekty złożone są ukończone – oparta jest ona o złożenie ze sobą trzech składowych: MOMENTUM w dwóch przedziałach czasowych, STREF DOCELOWYCH dla ceny i czasu oraz FORMACJI. Opracował ją Robert Miner.
KOREKTA PROSTA, ZYGZAK
Zygzak jest najbardziej znaną i najczęściej występującą formacją korygującą. Można zatem powiedzieć, że jest to klasyczna korekta ABC. Jest to trójfalowa formacja, która powstaje w przeciwnym kierunku do kierunku trendu wyższego rzędu. W trendzie wzrostowym korekta jest formacją spadkową, w której wierzchołek fali B znajduje się wyraźnie powyżej dołka utworzonego przez koniec fali A. Natomiast koniec fali C zwykle znajduje się wyraźnie poniżej końca fali A. Występują jednak przypadki, w których fala C kończy się nieznacznie poniżej fali A.
W pojedynczym zygzaku fala A dzieli się na 5 fal niższego rzędu, falę B tworzą 3 podfale, a fala C również składa się 5 fal. Jest to struktura 5-3-5.
Cechą charakterystyczną tej korekty jest to, że fala B nie wybija nowego szczytu, natomiast fala C wybija nowy dołek (trend wzrostowy).
KOREKTA PŁASKA
Korekta płaska, w odróżnieniu od pojedynczego zygzaka, różni się strukturą pierwszej fali. Mianowicie fala A w korekcie płaskiej posiada trójfalową strukturę. W przypadku zygzaka było to 5 podfal. Struktura kolejnych fal korekty płaskiej jest taka sama jak w przypadku korekty klasycznej, czyli falę B tworzą 3 podfale, a fala C składa się z 5 fal niższego rzędu. Jest to zatem struktura 3-3-5.
Korekty płaskie występują w silnych trendach wzrostowych i niemal zawsze poprzedzają wydłużenia lub występują po nich. W ramach impulsów korekty płaskie pojawiają się jako fale numer 4, natomiast rzadko bywają falami numer 2, czyli nie pojawiają się w początkowej fazie tworzenia struktury trendowej.
Mniej złożona struktura fali A wynika niedostatecznej siły by rozwinąć się w pełną pięciofalową formację. Wynikiem stosunkowo krótkiej fali A jest mocna reakcja sił działających w przeciwnym kierunku, które wykorzystują fakt niewielkiej presji korygującej. W konsekwencji koniec kolejnej fali B znajduje się na zbliżonym poziomie co początek fali A. Z kolei ostatnia fala C kończy się zazwyczaj nico poniżej końca fali A, lub na bardzo zbliżonym poziomie.
KOREKTA PĘDZĄCA
Korekty pędzące występują na silnych i szybkich rynkach. Korekty tego typu są bardzo rzadkie.
W tego rodzaju korekcie koniec fali B znajduje się powyżej początku fali A. Natomiast fala C jest na tyle krótka, że kończy się pomiędzy końcem fali A, a końcem fali B. Najczęściej do zakończenia fali C dochodzi nieco poniżej połowy długości fali B (w przypadku trendu wzrostowego).
Relatywnie niewielka długość fali C wynika z faktu, że trend główny jest na tyle silny, aby zniwelować presję korygującą, jaka pojawia się w trakcie tworzenia ostatniej fali C.
Cechą charakterystyczną jest to, że fala B wybija nowy szczyt, zaś fala C nie wybija nowego dołka (trend wzrostowy).
KOREKTA NIEREGULARNA
W korekcie nieregularnej ekstrema cenowe każdej z kolejnych fal znacznie wykraczają poza ekstrema fali poprzedniej. Jeśli zatem trend główny na rynku jest wzrostowy to koniec fali B znajduje się wyraźnie powyżej początku fali A. Natomiast koniec fali C znajduje się wyraźnie poniżej końca fali A. Jest to korekta najbardziej sprawiająca problemy z uwagi na wybijanie lokalnych minimów, gdzie często strony rynkowe mają swoje zlecenia stoploss, które mylnie nadają chwilowy kierunek, po czym rynek zawraca.
Dla tych których zainteresował ten temat i szerzej oraz bardziej szczegółowo chcieli by poznać teorię fal, oraz poznać praktyczne aspekty jej zastosowania proponujemy nasz kurs video, podczas którego poznasz 3 z 4 elementów na ktorych bazuje nasza strategia inwestycyjna:
– STRATEGIE SUKCESU: ETAP I – Identyfikowanie Trendu,
– STRATEGIE SUKCESU: ETAP II – Formacje Impulsu i Korekty,
– STRATEGIE SUKCESU: ETAP III – Ceny Docelowe dla Impulsu i Korekty,
POLECAMY !!!